Dini inanca dair bir bakış benimkisi!!!

Ernest ve Paul’un bir sohbetinden alıntı:

…Ortodoksların çalışma tarzıdır bu. Yeni filizlenen tehlikeli körpe beyinleri birkaç yıl süreyle doktrin gübresine batırır, sonunda tohuma kaçmasını sağlarlar. Nihayet son yabani çiçeği de solup gittiğinde yaratıcılık ölmüş olur, tarikata yeni gir4en genci mezun eder ve kutsal kitaba bence bir bağlılık göstereceği konusunda sonuna dek güvenirler ona….Eğitim görmekte olan kişiden gelecek her sorgulama, bir tür direnç olarak yorumlanır….değil mi? ….’

Tarikatlar ve din konusuna bakış açıma çok güzel bir dokunuş olmuş.

Her birey, dini bir kimlik ile dünyaya geliyor; en küçük toplumsal yapı ile başlıyor ve giderek büyüyen bir kalabalık çevrede bizlere bu inanç sistemini dayatıyor ve dünyaya gelen kişi o dini kimliğe ve dini inanca sıkıca sarmalanarak büyütülüyor.

Doğduğu andan itibaren...

Gençliğimde_ ergenliğimde bu dini inanç dayatmasını sorgulayabildim; farklı dini inanç sistemlerine derinliğine inmeden toplum içerisinde ki sosyal dinamiklerine bakarak, sadece dışardan güzel göründüğü için kendimce cinsiyet ayrımı yapmadığını düşündüğüm için daha sığ bir bakış açısıyla inanmak istedim.

Sizlerde inançlarınızı sorguladınız mı o yaşlarda... ki ben hala sorguluyorum:)

Neden sadece ergenlik dönemlerimizde oluyor… Henüz zihnimiz körpe iken yani, toplumsal dayatmalara da karşı çıkabilme gücünü kendimizde bulabildiğimiz o isyankar zihin döneminde.

Ancak dini, ya da bağlı kalınacak o dini inancı okullarda veya farklı inanç eğitimi veren organizasyonlarda ailelerin de belki baskı ve yönlendirmesi ile kutsal bir kitap nezdinde sorgulamadan ana dilimizle bile okutmadan öğrenmemiz isteniyor bizlerden…

Çok küçük yaşlarda zihinlerimize talebimiz olmasada tohumları ekiliyor, filizleniyor ve

sonrada o inanç kalıbı ile sonsuza dek sorgulamadan yaşamamız isteniyor….

Size de bu dayatmalar yapıldıysa eğer; hiç dayatılan o dini inancın Kutsal kitabını kendi ana dilinizde okuyup anlamaya çalıştınız mı?

Okuduysanız sorguladınız mı okuduklarınız? Düşündünüz mü üzerinde?

Sorarım size; Bunları yapmadan o dayatılan _dayatılan diyorum çünkü bir seçme şansımız olmadı_ dini inancı anlamamız ve gerçekten körü körüne inanmanız bir cehalet değil midir?

Çoğunluğun eleştirdiği o tarikat / cemaatlerde de yapılan bu değil midir? Sorgulamadan biyat etmek!!! İkisi arasında bir fark göremiyorum. Beynini bir kenara bırak , düşünme.... Senin yerine ben düşünüyorum ve yapılacakları sana yüzyıllardır ben söylüyorum ve söyleyeceğim, sen sadece yapacaksın ve bana inanacaksın!!!!